مباهله در اصطلاح به این معناست که دو تن یا دو گروه بر علیه یکدیگر دعای بد کنند. پس هر کدام ظالمباشد حق تعالیوی را رسوا گرداند و نقمتو عذابخود را بر وی فرستد و ذریهاو را مستاصل کند و هلاک گرداند. این واژه در تاریخ اسلام به ماجرای مباهله پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)و مسیحیان نجراناشاره دارد. پس از آنکه مناظره آن حضرت با آنان سودی نبخشید و ایمان نیاوردند، حضرت پیشنهاد مباهله را مطرح کرده و آنان پذیرفتند ولی در روز موعود حاضر به مباهله نشدند.
به اعتقاد شیعیان این ماجرا علاوه بر حقانیت دعوت پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) فضیلت همراهان آن حضرت را نیز اثبات میکند؛ براین اساس طبق آیه۶۱سوره آل عمرانکه به ماجرای مباهله اشاره دارد، امام علی(علیهالسلام) به منزله نفس و جان پیامبر قلمداد شده است.