یکی از مهم‌ترین و متداول‌ترین مصالح ساختمانی بتن است که با دارا بودن خواصی از جمله شکل خمیری قبل از گیرش، مقاومت خوب در برابر آتش‌سوزی، دسترسی آسان به مصالح و مقاومت فشاری خوب، استفاده از آن را با مقبولیت عمومی روبرو کرده‌است.

بتن مصالحی شبیه به سنگ است که از مخلوط کردن مقدار متناسبی از سیمان، شن، ماسه، آب و افزودنی های دیگر بدست می‌آید. توده‌ی اصلی بتن، سنگ‌های درشت و ریز (شن و ماسه) است و فعل و انفعال شیمیایی بین آب و سیمان که به صورت شیره‌ای اطراف سنگدانه‌ها را پوشانده است، باعث یکپارچه شدن و چسبیدن سنگدانه‌ها به یکدیگر می‌شود. این سنگدانه‌ها اسکلت اصلی بتن را تشکیل داده و نیروی وارد بر بتن را تحمل می‌کنند، آب در این مخلوط موجب ایجاد واکنش شیمیایی در سیمان می‌شود که سخت شدن مخلوط بتن را پس از طی حدود بیست و هشت روز و رسیدن به مقاومت نهایی بتن به همراه دارد.

با توجه به اینکه این مباحث یکی از بخش‌های مهم در حوزه‌ی مهندسی عمران می‌باشد، انجمن علمی دانشکده‌ی مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت ایران کارگاه یک روزه‌ی طرح اختلاط بتن را در روز چهارشنبه، مورخ 27 بهمن ماه زیر نظر دکتر شیرزادی برگزار می‌نماید.

0

0